මගේ ආදරේ..........

මට ඔයත් එක්ක ෆිල්ම් හෝල් වල Box එකක් අස්සට යන්න ඕනෙ උනේ නෑ............
මට ඔයත් එක්ක Room එකක තනි වෙලා ඉඳුරන් පිනවන්න ඕනෙ උනේ නෑ............
එහෙම නැත්තම් Bus එකේ සීට් එකක කොනකට වෙලා, ඔයාගේ T Shirt එකට යටින් අතදාලා ඔයාගේ දේවල් අතගාන්න ඕනෙ උනේ නෑ............

මට ඕනෙ උනේ,
පන්සලක් වගෙ ආදරයක්............
ඒකෙ තිබුණේ පොඩි හීන.
ඔයාගෙ අත අල්ලන් ඉන්න, රෑ එළි වෙනකං Phone එකෙන් කතා කර කර ඉන්න, උදේට ඔයා පන්ති යද්දි හෝල්ට් එක ළගට ඇවිත් ඔය දිහා හොරෙන් බලන් ඉඳලා යන්න............

ඒ වගේ ආත්මීය බැඳීමක් හදාගන්න මට ඕනෙ උනේ.................

එත්,
ඔබ
දිනක්
ඔබගේ
යෙහෙළියක්
හට යැවූ Msg එකක් දුටිමි.
(ඒ ඔබ දිනක් ඔබේ දුරකතනයේ ඇතිවූ GPRS ගැටළුවක් නිරාකරණය කරගැනීමට මට දුන් විටය.)

Apo machan e yaka upaasakayek wage ban. Athin allanawa, Kiss karanawa witharai ban. Wena mukuth karannema ne.

යෙහෙළිය මෙසේ පිළිතුරු එවා තිබුණි.

Apo mokakda ban? Okata mukuth karaganna barida? Naththam oka maanasika rogiyekda? Uba uwa atharapan. Mage BFge yaluwek innawa, u fun pora. Man ubata uwa set karannam.

දින කිහිපයකින් ඔබේ දුරකතන අංකය ඉවත් කර තිබුණි. මගෙ හිත දුකින් බර විය. නමුදු හිත හදාගතිමි.
ඒත් ඔබට මෙසේ කියමි.........

 මටද අනිත් උන් සේම කොහේ හරි අස්සකට උඹව උස්සගෙන ගිහිං උඹට ඕනෙ කරපු දේ කරන්නට නොහැකියාව නොව, මම උඹට ආදරේ කළෙමි. මගෙ පණටත් වඩා මම උඹට ආදරේ කළෙමි. ඒ නිසා මට මෙසේ විය. කම් නැත.........

මින් ඉදිරියට එසේ නොවේවි.
කෝ පූජනීයයි කියන ආදරේ.......................................???